بهترین نقاش ها

واژه ی ” میکس مدیا ” تعریفی گسترده است که بسیاری از هنر ها و مهارت ها، شاملکولاژ(اختلاط رنگها)، اسمبلاژ(هم بندی) دو بعدی و سه بعدی، اشیاءاصلاح شده،کتابها و جعبه ها،کارت های تبریک دست ساز، کارت های بازرگانی هنرمندان و برچسب ها و ….. را پوشش میدهد.
در “تکنیک میکس مدیا”، موادی همچون رنگ ها، کاغذ، تمام انواع تخته، چسب، دکمه، پارچه،اشیاء دم دستی، عکس، خرده فلزات، الیاف، چیزهای طبیعی، جوهر، مداد، مداد شمعی، ماژیک، گچ رنگی و خاک رس مورد استفاده قرار میگیرند.

به چه مهارت هایی برای شروع نقاشی میکس مدیا نیاز دارم؟

یکی دیگر از ویژگی های جذاب میکس مدیا این است که شما به مهارت های هنری و ظریف و مهارت های کشیدن نقاشی نیاز ندارید. البته این بدان معنا نیست که اگر شما همچین مهارت هایی را در اختیار دارید، از میکس مدیا محروم اید، بلکه این هنر، برای تمام کسانی که میخواهند چیز هایی را بسازند،
اما نمیتوانند “آنرا بکشند”، دنیایی از خلاقیت را میگشاید.

مهارت هایی که شما برای شروع کار نیاز دارید، استفاده از مداد، قیچی و چسب میباشد که بسیار ساده اند. این مهارت ها، بسته به “شاخه ای” که دنبال میکنید، با تمرین و تکرار گسترش و رشد می یابند. مهارت های پیچیده تر، همانند ترکیب رنگ ها و پروش “چشمان هنرمندی”، همچنان که شما خلاقیت خود را بهبود بخشید، رخ میدهند. مهارت های خاص برای نوع بخصوصی از رسانه یا هنر زمانی رخ میدهد که شما وارد این بخش ها شوید. همانند بسیاری از موارد در زندگی، زمانی اصول مهارتی و روش ها ظاهر میشوند که شما اماده باشید.

ا توجه به اینکه در معماری مدرن به حجم ،فرم و بافت توجه ویژه ای گردیده تابلوهای میکس مدیا و چهره بسیار مورد توجه  قرار گرفته و به رونق بازار سفارشات و فروش تابلوهای این چنینی کمک شایانی نموده است.در این پروژه چهره به سبک میکس مدیا,به مهارتهای ویژه ی هنری نیاز نداریم و با حداقل توانایی ها می توانید این چهره ی میکس مدیا را با عکس خودتان تجربه کنید. از تکنیک چاپ که اقتباس شده ی چاپ سنگی است, استفاده می کنیم و همچنین به شناخت رنگ در حد مبتدی هم نیاز داریم.
به ترتیب مراحل عبارت اند از : 

مرحله ۱ :کلاژ کاغذ برای ساخت بستر و زمینه کار چهره میکس مدیا
مرحله ۲ : استفاده از استنسیل بر روی زمینه کلاژ شده میکس مدیا
مرحله ۳: استفاده از شیشه یا پلکسی برای یک دست کردن رنگ
مرحله ۴: فیکس کردن استنسیل و کاغذ موم زده
مرحله ۵:با استفاده از استنسیل و غلطک چاپ میزنیم
مرحله۶ : رنگ کردن زمینه
مرحله ۷: کلاژ کاغذهای چاپ شده بر روی پس زمینه میکس مدیا
مرحله ۸: طرح خود را بر روی کاغذ ترانسفر انتقال دهید
مرحله ۹: انتقال چهره توسط اتو
مرحله ۱۰:آماده کردن جوهر برای چهره
مرحله ۱۱: سطح کار را خیس کنید
مرحله۱۲: بر روی تصویر چهره جوهر بزنید
مرحله۱۳:چاپ آزمایشی انجام دهید
مرحله ۱۴:چاپ نهایی را انجام دهید و چهره میکس مدیا را تحویل بگیرید
مرحله۱۵:قلمگیری نهایی چهره میکس مدیا

تمام یا بخشی از مواردی که در بالا ذکر شد را شما برای شروع کار  نیاز دارید. که بیشترمواقع نیاز به خرید لوازم هنری نیست و از چیزهایی که در اطراف شما وجود دارند، میتوانید استفاده کنید.

منبع: آرتا (ابزار میکس مدیا برای چهره)

مداد رنگی یکی از ابزارهای بسیار پرکاربرد نقاشان است که می توانند برای خلق اثرهای هیجان انگیز از آن استفاده کنند. مغزی مداد رنگی از ترکیب موم و کائولین فشرده تشکیل شده است و به دلیل وجود رنگدانه های مختلف می توان در انواع و اقسام رنگ ها این وسیله کاربردی را تهیه کرد .
کاغذهای مناسب برای مدادرنگی متنوع اند؛ به‌جز کاغذهای صیقلی (مثل کاغذ گلاسه) و کاغذهای خیلی زبر می‌توان از هر کاغذی استفاده کرد، از کاغذهای بسیار مرغوب گرفته تا کاغذهای بسته‌بندی. کاغذهای مرغوب ضخیم هستند و بافت کاملاً فشرده دارند. 

سبک‌های مختلفی برای کار با مداد رنگی وجود دارد:

شیوه خطی: در این شیوه اثر با استفاده از خط‌ هایی در جهت‌های مختلف شکل می‌گیرد. این خط‌ ها می‌توانند کنارهم، روی هم، متقاطع و … باشند. هنرمند با تنظیم این خط‌ ها سایه روشن، درجات تیرگی-روشنایی و کنتراست‌ها را خلق می‌کند.

شیوه سایه‌پردازی: در این شیوه خط‌ هایی که با مدادرنگی رسم می‌شوند کاملاً برهم‌نهاده و محو می‌شوند تا رنگ آمیزی اثر پیوسته شود. به این ترتیب سایه روشن، درجات تیرگی-روشنایی و حجم‌ها شکل می‌گیرند.

شیوه خراش

شیوه شیاراندازی

شیوه سفید کردن


توصیه می شود هنرجویانی که قصد یادگیری نقاشی حرفه ای را دارند حتما در ابتدا با نقاشی با مداد رنگی و همچنین با مدل های نقاشی با مداد رنگی مخصوصا مدل نقاشی مداد رنگی منظره آشنا باشند. برای کار با مداد رنگی باید صبر و حوصله کافی داشته باشید تا بتوانید نتیجه دلخواه خود را دریافت کنید . قسمت مغزی مداد های رنگی به اندازه مداد های مخصوص کارهای گرافیکی سخت نیست و تقریبا برای کارهای نقاشی نرم است . در نتیجه می توانید این وسیله کاربردی و مقرون به صرفه را بر روی اکثر کاغذها چه زبر و چه نرم و با کیفیت استفاده کنید . به دلیل وجود رنگدانه های مختلف در مغزی مداد رنگی می توانید هر رنگ دلخواهی که به آن علاقه مند هستید را در بازار بیابید .

مدل نقاشی مداد رنگی ساده: اگر به تازگی شروع به یادگیری نقاشی کرده اید مدرسان شما پس از آموزش طراحی های اولیه و نحوه ترکیب رنگ های مختلف ، از شما چند نمونه مدل نقاشی مدادرنگی ساده را می خواهند.

مدل نقاشی مداد رنگی حرفه ای:برای خلق مدل نقاشی مداد رنگی حرفه ای نیاز به مداد رنگی های با کیفیت مانند مدادهای پلی کروم ، کلاسیک و یا فابرکاستل دارید . همچنین نیاز است تا از عهده طراحی اشکال مختلف بر بیایید. در نتیجه حرفه ای بودن در طراحی نیز یکی دیگر از اصول مهم نقاشی مدادرنگی حرفه ای است .

طرح های نقاشی منظره با مداد رنگی

در این طرح باید با توجه به نوع سوژه مورد نظر خود، نوع کاغذ را نیز انتخاب کنید . اگر طرح نقاشی مداد رنگی شما نیازمند کار زیاد و رعایت جزئیات بالا است سعی کنید از کاغذها و مقواهای فشرده که دارای سطح صاف تری هستند استفاده کنید .

مدل نقاشی مداد رنگی منظره ساده

در هنگام مشاهده مدل های نقاشی با مداد رنگی توجه به جزئیات بسیار مهم است . در نتیجه بهتر است در ابتدا با  طرح ساده آن آشنا شوید و پس از تمرین و رعایت جزئیات آن ، با مدل نقاشی مداد رنگی حرفه ای آشنا شده و نکات آن را مد نظر قرار دهید .
از نظر بسیاری از نقاشان حرفه ای اگر به تازگی در حال شروع و یادگیری نقاشی هستید ، نقاشی با مداد رنگی در ابتدای کار می تواند باعث افزایش صبر و حوصله شما در کار شود . در واقع این نوع نقاشی پایه و اساس کارهای دیگر است و اکثر تکنیک هایی که از کار با مداد رنگی یاد خواهید گرفت را می توانید در کارهای دیگر پیاده کنید وهمین موضوع دلیلی می شود تا یادگیری سبک های دیگر نقاشی برای شما آسان تر شود .
 برای کشیدن مدل نقاشی مدادرنگی منظره تنها کافی است از ترکیب رنگ های مختلف اطلاعات داشته باشید و بتوانید آن را بر روی کاغذ پیاده کنید . همچنین نحوه کنترل فشار دست بر روی مدادرنگی برای کشیدن یک نقاشی مدادرنگی جذاب بسیار حائز اهمیت است . برای کشیدن نقاشی مدادرنگی منظره باید با سبک های مختلف آن از جمله سبک خطی ، شیوه سایه پردازی ، سفید کردن و … آشنا باشید .

برای مثال یکی از تکنیک هایی که برای طرح نقاشی مداد رنگی خود استفاده می کنید نحوه گرفتن مداد در دست و حرکت آن بر روی کاغذ است که اغلب توسط نقاشان به دو حالت انجام می شود :
۱.گرفتن مداد در دست به حالت نوشتن که از این روش برای کشیدن قسمت های محدود و جزئیات استفاده می شود .
۲.قرار گرفتن مداد نقاشی در کف دست که این حالت برای زمانی است که نقاش قصد دارد فضای بزرگ و طرح کلی از کار را بکشد .

منبع: آرتا (مدل نقاشی مدادرنگی منظره)

انتخاب بهترین قلم مو برای نقاشی های بعدی اصلا تصمیم ساده ای نیست.
طبیعتا، افکت های مختلف با ابزارهای متفاوتی ایجاد خواهد شد، و این انتخاب قلم مو ها را دشوار می سازد.
برای راحتی این انتخاب، دو تمایز مهم را در نظر می گیریم:

نوع موی قلم مو
شکل آن
اگر درگیر انتخاب قلموی مناسب هستید، بهترین کار ممکن این است که اشکال مختلف را امتحان کنید.
مثلا، می توانید با قلم مو های گرد زبر شروع کنید.
سپس سعی کنید قلموهای تخت را امتحان کند، و سپس در نهایت قلم مو های سر هلالی را بسنجید.
به یاد داشته باشید که آشنا شدن با هر یک از آنها زمان می برد.

انواع موهای قلم مو

اولین روش در دسته بندی قلموها بر اساس نوع موی استفاده شده در آنهاست.
دو نوع اصلی این موها عبارتند از

موی زبر
موی نرم
هر دوی اینها در اشکال و اندازه های مختلفی عرضه می شوند و ممکن است از موی طبیعی حیوانات و یا موی مصنوعی ساخته شده باشند.
به طور کلی از قلموی زبر برای خطوط ناهموار و از قلموی نرم برای خطوط نرم تر استفاده می شود.

قلم مو زبر
قلموهای زبر اغلب از موهای ضخیم تر، محکم تر و گاهی سخت تر ساخته می شوند.
که معمولا از حیواناتی مانند خوک های وحشی آمده گرفته می شوند، اما اکنون برس های برقی مصنوعی بسیار رایج هستند.
قلموهای زبر قابلیت نگهداری مقدار زیادی رنگ دارند.
اغلب از این قلموها در بخش های بزرگ نقاشی، به خصوص در پوشش مناطق بزرگ استفاده می شود.

اشکال سه قلموی نقاشی
روش دیگر برای طبقه بندی قلموها، شکل آنها است.
سه شکل رایج عبارتند از:

تخت
سر هلالی
گرد
هر سه شکل قلمو به صورت زبر و نرم تولید می شوند.
همچنین این قلموها را در اندازه های مختلف عرضه می کنند.
ممکن است سالها برای انتخاب درست قلمو تمرین و تجربه کسب کنید.

قلم مو گرد
اولین شکل رایج قلموی گرد است.
قلموهای گرد مانند قطره های تیز اشک یا سوزن های بزرگ هستند.
می توانید در طراحی از قلموهای گرد کوچک استفاده کنید و سپس قلموهای بزرگ را در رنگ آمیزی آنها به کار گیرید.

قلم مو تخت
از اشکال دیگر قلمو می توان به قلموی تخت اشاره نمود.
قلموهای تخت مستطیلی شکل هستند.
قلموهای تخت خطوط مربعی بر جا می گذارند.
این قلموها و به خصوص قلموهای نرم تخت خطوطی صاف ایجاد می کنند. اغلب از قلموهای تخت در ساخت شکل استفاده می شود.
خطوط مربعی شکل آنها در ساخت سطوح در نقاشی های فیگور و یا پرتره ها کاربرد دارند.

قلم مو سر هلالی
آخرین شکل قلموهای سر هلالی هستند.
این قلموها ترکیبی از قلموهای گرد و تخت هستند.
آنها شکل مستطیلی یک قلموی تخت را داشته، و نقاطی مشابه با قلموهای گرد ایجاد می کنند.
به دلیل شکل منحصر به فرد آنها، قلموهای سر هلالی خطوط متفاوتی ایجاد می کنند.
از این قلموها در بسیاری از تکنیک های نقاشی به ویژه لبه های محو استفاده می شود.

قلموهای بزرگ
قلموهای بزرگتر تقریبا همیشه به شکل صاف بوده و زبر هستند، به این خاطر که قلموهای زبر رنگ بیشتری در خود نگه می دارند.
برس های بزرگ در اندازه های ۱.۲ اینچی تا 1 اینچی(الف) ساخته می شوند.
قلموهای تخت دسته بزرگ، در سایز ۱۲(ب) می باشد.
از برس های بزرگ در رنگ آمیزی مناطق بزرگ و همچنین اعمال جسو و وارنیش استفاده می شود.

ابزار خود را بشناسید
در نقاشی های بیرونی و مناظر، از این مجموعه استفاده می کنیم.
به دلیل کاربرد بیشتر قلموهای تخت از هر سایز دو قلمو در مجموعه قرار دادیم.
یک قلموی گرد کوچک برای طراحی و یک قلموی گرد بزرگ برای نقاط بزرگتر استفاده می کنیم.
قلموهای گرد کوچک مناسب اضافه کردن جزییات و حرکات پایانی هستند.


منبع : نقاشی (انتخاب قلم موی نقاشی)

نقاشی انتزاعی یا آبستره

هنر انتزاعی یا آبستره در قرن بیستم میلادی شکل گرفت.
این هنر گونه ای از هنر است که طراحی ها و اصول تصویر سازی از زندگی طبیعی را درهم شکسته و فرم و رنگ را به انفجار وا می دارد.
شاید بدون شک بتوان گفت که این هنر ، طراحی هنرمند از آنچه که احساس می کند می باشد.
در این میان به نظر میرسد که آبستره به تصویر کشیدن زندگی واقعی در بهترین حالت نیست،
و گاهی تنها قسمتی از حیات آدمی را بدون پرداختن به جزئیاتش نشانگر است.

آبستره و پست امپرسیونیسم

ریشه های این نهضت را می توان در آثار  نقاشی مکتب پست امپرسیونیسم که در فرانسه تشکیل شد جستجو کرد.
بطور مثال جورج سورا که دنباله رو سبک آبستره بود،
خود با استفاده از (نقطه) شروع به نقاشی کرد و این سبک پوینتیلیسم یا نقطه چینی نام گرفت.
واسیلی کاندینسکی نقاش روس از جمله پیشروان سبک آبستره بود.
وی از فرم و سطح در کنار نقاشی هایش استفاده کرد.
و نسان ون گوگ هنرمند فرانسوی نیز که نمونه یک پست امپرسیونسیم است،
با تمرکز زیادی بر رنگ و نور، نوعی احساس رقصیدن شبنم ها را بر کل اثر القا می کرد
پابلو پیکاسو هنرمند مشهور اسپانیایی که در 1910 پایه گذار مکتب کوبیسم شد،
در آثار خود از اشکال و فرم ها و زوایا به گونه ای هندسی استفاده می کرد و از جمله حامیان نقاشی آبستره بود.
من ری که از جمله سورئالیست های بنام بوده است، ازجمله حامیان دیگر مکتب انتزاعی گرا بود.
اکسپرسیون انتزاعی پس از جنگ جهانی دوم در امریکا بوجود آمد؛
در حالیکه هنر آبستره در اثر مهاجرت مردم از مناطق جنگ زده به امریکا راه یافت
و در اواسط قرن 20، گونه اکسپرسیونیستی آن توسط مارک روتکو، جکسون پولاک و ویلیام دکونینگ بوجود آمد.

تکنیک در هنر انتزاعی

داستان انواع مختلف قلم مو ها را اینجا بخوانید. همانطور که قبلا ذکر شد، نقاشی آبستره تمرکزی به پرداختن جزئیات در تصویر ندارد
و اگر قرار باشد تصویری بر بوم قرار گیرد، بیشتر جو و اتمسفر آن اثر را در کار نهایی خواهیم دید.
برای مثال مارک روتکو در آثار خود از مثلث و رنگ استفاده کرده است.
در ابتدای فعالیت خود از رنگهای درخشان و رفته رفته به استفاده از رنگهای خاموش کدر روی آورد.
وی برای جلوگیری از مخلوط کردن رنگها با یکدیگر، آنها را لایه لایه بر هم قرار می داد
و به همین دلیل از مخلوط تخم مرغ و چسب استفاده می کرد تا لایه ها زودتر خشک شوند و رنگ آمیزی او سرعت بگیرد.
جکسون پولاک هنرمند دیگر آبستره نیز از شیوه ریختن و پاشیدن رنگ استفاده می کرد.
البته عموماً وی بنا بر نوع اثری که می خواست خلق کند، پاشیدگی و قطرات رنگ را کنترل می کرn
پابلو پیکاسو هنرمند مشهور اسپانیایی که در 1910 پایه گذار مکتب کوبیسم شد،
در آثار خود از اشکال و فرم ها و زوایا به گونه ای هندسی استفاده می کرد و از جمله حامیان نقاشی آبستره به وسیله قلم موی نقاشی بود.
من ری که از جمله سورئالیست های بنام بوده است، ازجمله حامیان دیگر مکتب انتزاعی گرا بود.
اکسپرسیون انتزاعی پس از جنگ جهانی دوم در امریکا بوجود آمد؛
در حالیکه هنر آبستره در اثر مهاجرت مردم از مناطق جنگ زده به امریکا راه یافت
و در اواسط قرن 20، گونه اکسپرسیونیستی آن توسط مارک روتکو، جکسون پولاک و ویلیام دکونینگ بوجود آمد.
منبع: مجسمه ساز

کوبیسم یکی از سبک‌های مطرح نقاشی در صدسال اخیر است. در این سبک موضوعات نقاشی در قالب اشکال هندسی شکسته و نامشخص ترسیم می‌شوند و اغلب عمق چندانی ندارند.

سبک نقاشی کوبیسم از زمان پیدایش خود در بیش از ۱۰۰ سال پیش، همواره به‌عنوان یکی از مشهورترین و شگفت‌انگیزترین مکاتب هنری تلقی شده است. کوبیسم ارتباط تنگاتنگی با هنرمندان برجسته‌ای چون پابلو پیکاسو دارد. فردی که با نگاه متفاوت خود به موضوعات روزمره، در برابر تاریخ هنر ایستاد.

کوبیسم که در آن اشکال شکسته و ترکیبات درهم‌وبرهم دیده می‌شود، تصاویر تلویحی و تمثیلی یافت شده در دیگر ژانرهای هنر را کنار گذاشته و به‌سوی انتزاع مطلق گام برمی‌دارد. این جنبه، همراه با تکامل منحصربه‌فرد و تأثیر پایدار آن، کوبیسم را به یکی از شناخته‌شده‌ترین اشکال هنر در قرن بیستم تبدیل کرده است.

در درجه‌ی اول، کوبیسم یک نقطه‌ی تحول برجسته در تمام مراحل تکامل هنر مدرنیست است. این سبک به‌عنوان هموارکننده‌ی انتزاع مطلق که هنر غربی را برای ۵۰ سال بعدی احاطه کرد، شناخته می‌شود. کوبیسم الهام بخشی برای مکاتب آینده نظیر آینده‌گرایی، دادا، ساخت‌گرایی و سورئالیسم بود.

تأثیر کوبیسم همچنین در حوزه‌ی ادبیات نیز احساس می‌شد؛ به‌خصوص که می‌شد این نفوذ را در آثار گرتورد استاین، جیمز جویس و ویلیام فاکنر، فردی که اصول زبان انتزاعی، تکرار و استفاده از راویان چندگانه را بنا نهاد، دید. به‌علاوه، ایگور استراوینسکیِ نوازنده نیز از کوبیسم در ساخت آثار خود الهام گرفت.

تاریخچه کوبیسم

این واژه به‌طور گسترده در ارتباط با گستره‌ی وسیعی از هنرِ خلق‌شده در پاریس (در محله‌های مونمارتر، مونپارناس و پوتو) در دهه‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۲۰ به کار گرفته شد.

مکتب کوبیسم از سوی پابلو پیکاسو و ژرژ براک پایه‌گذاری شد و سپس هنرمندانی چون ژان متزینگر، آلبرت گلِز، رابرت دلونی، آنری لو فوکونیِر، فرناند لِژه و خوان گریس را با خود همراه کرد.

آخرین آثار پل سزان که نمایشی از اشکال سه‌بعدی هستند نیز عمدتاً تحت تأثیر مکتب کوبیسم نقاشی شده‌اند. لویی وُکسِل، منتقد هنری فرانسوی، پس از تماشای نقاشی‌های کشیده‌شده توسط براک، به تقلید از سزان، در سال ۱۹۰۸ در دهکده‌ی لِستَک (L’Estaque)، واژه‌ی کوبیسم را ابداع کرد. نقاشی «پُلِ لستَک» یکی از آن سری کارها است. وُکسل این اشکال هندسی در آثار کاملاً انتزاعی را «اشکال مکعبی» یا کیوبز (cubes) نامید.

موضوع یک نقاشی در آثار کوبیست تا سال ۱۹۱۰، معمولاً قابل‌تشخیص بود. در دوران «کوبیسم تحلیلی» یا هِرمِتیک، بین سال‌های ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۲، بود که پیکاسو و براک آثار خود را به حدی انتزاعی کردند که آن‌ها به تنها یک سری از سطوح روی‌هم‌افتاده و اشکالی عمدتاً با رنگ‌های قهوه‌ای، خاکستری یا سیاهِ تک‌رنگ تبدیل شدند. قلمو های مختلف در این سبک استفاده می شود که شناخت انها مهم است.

نقاشان کوبیست این مفهوم موروثی که هنر باید از طبیعت کپی‌برداری شود یا اینکه هنرمندان باید از روش‌های قدیمی پرسپکتیو، مدل‌سازی و کوته‌نمایی استفاده کنند را نپذیرفتند. آن‌ها پرسپکتیو یا نقاشی سه‌بعدی و مدل‌سازی سنتی را به‌منظور تأکید بر دوبعدی بودن تصویر، کنار گذاشتند.

این هنرمندان اشیاء درون نقاشی را خُرد کردند و به اشکال هندسی تقلیل دادند و سپس دوباره آن‌ها را در یک فضای کم‌عمق و برجسته‌مانند ردیف کردند. آن‌ها همچنین از نقاط برتری چندگانه و متضاد بهره بردند.

هنرمندان این سبک با اعمال چنین روش‌هایی، «عمق‌نمایی» سنتی در نقاشی را نابود کردند و به‌طور افراطی شیوه‌ای که ما به جهان نگاه می‌کنیم را تغییر دادند.

برخلاف پیکاسو و براک که آثار کوبیستی آن‌ها عملاً تک‌رنگ بودند، خوان گریس به خاطر کشیدن نقاشی‌هایی با ترکیبات رنگی روشن، جسورانه و جدید، به شیوه‌ی دوستش آنری ماتیس، شهرت داشت.

او به سبک کوبیسم تحلیلی، واژه‌ای که خود آن را ابداع کرده بود، نقاشی می‌کرد. گریس پس از سال ۱۹۱۳ به‌سوی سبک کوبیسم ترکیبی، با استفاده‌ی گسترده از هنر ترکیب رنگ‌ها (کلاژ) یا چسب کاغذی رفت.

شایان ذکر است که پیکاسو و براک نیز کُلاژِ کوبیستی را به‌عنوان یک شیوه‌ی مدرن و بسیار مهم در این سبک هنری پایه‌گذاری کردند. ریشه‌های کلاژ ممکن است به صدها سال قبل بازگردد، اما این تکنیک یک بازگشت دراماتیک به‌عنوان هنری مدرن از سوی این هنرمندان را رقم زد. آن‌ها از اجزای عمده‌ی فرهنگ عامه در نقاشی‌های خود استفاده کردند و تغییر بزرگی در تعریف هنر به وجود آوردند.

دیگر هنرمند مکتب کوبیسم، فرنان لژه است. در سال ۱۹۱۱، انجمن سالون دِزاندِپاندان (Salon des Indépendants) نقاشان کوبیست را گرد هم جمع کرد. لژه، همراه با متزینگر، آلبرت گلز، فوکونیر و رابرت دلونی مسئول ارائه‌ی سبک کوبیسم به مردم در قالب یک گروه سازمان‌دهی‌شده، برای اولین بار، شدند.

منبع: ایوار

این اولین مطالب آزمایشی وبلاگ من می باشد و به زودی حذف خواهد شد.
امروز ارتباط و تبادل اطلاعات نقش بسیار مهمی در رشد و فرهنگ مردم یک کشور و جامعه را دارد و وبلاگ یکی از راه های سریع انتقال اطلاعات و ارتباط مردم یک جامعه با هم می باشد .
شما به راحتی می توانید مطالب مورد علاقه , کارهای روزمره , علم و فرهنگ را در وبلاگ خود انتشار دهید و با سایر دوستان خود به گفتگو و تبادل نظر بپردازید .

این دومین مطلب آزمایشی وبلاگ من هستش و به زودی این متن حذف خواهد شد .
وبلاگ چیست ؟
وبلاگ یا وب‌نوشت که به آن تارنوشت، تارنگار یا بلاگ و به زبان انگلیسی(Blog) هم می‌گویند، وبلاگ حاوی اطلاعاتی مانند: گزارش روزانه، اخبار، یادداشت‌های شخصی و یا مقالات علمی مورد نظر طراح آن است. وبلاگ ترکیبی از دو کلمۀ «web» و «log» به معنای ثبت وقایع روزانه است .مطالب وبلاگ بر مبنای زمانی که ثبت شده گروهبندی و به ترتیب از تازه‌ترین رخداد به قدیم ارائه می‌گردد. نویسندهٔ ویلاگ، وب‌نویس یا تارنویس نامیده می‌شود و ممکن است بیش از یک نفر باشد، وب‌نویس به گزارش مداوم رویدادها، خاطرات، و یا عقاید یک شخص یا یک سازمان می‌پردازد. واحد مطالب در وبلاگ،پست است، معمولاً در انتهای هر مطلب، برچسب تاریخ و زمان، نام نویسنده و پیوند ثابت به آن یادداشت ثبت می‌شود. فاصلهٔ زمانی بین مطالب وبلاگ لزوماً یکسان نیست و زمان نوشته ‌شدن هر مطلب به خواست نویسندهٔ وبلاگ بستگی دارد. مطالب نوشته شده در یک وبلاگ همانند محتویات یک وب‌گاه معمولی در دسترس کاربران قرار می‌گیرد. در بیشتر موارد وبلاگ ها دارای روشی برای دسترسی به بایگانی یادداشت‌ها هستند (مثلاً دسترسی به بایگانی بر حسب تاریخ یا موضوع). بعضی از وبلاگ ها امکان جستجو برای یک واژه یا عبارت خاص را در میان مطالب به کاربر می‌دهند.